Saturday, July 29, 2017

Dear Diary 9

dah 7 minggu masuk asasi. okay memang stress giler. quiz dan test teruk giler. orang kata first test memang teruk. tapi teruk aku ni teruk sangat! T_T habis test terus nangis. rasa menyesal pun ada sebab tak pergi interview ipg. tapi tak tau lah. dari sekolah lagi aku memang nak masuk sangat asasi. tengok kakak dan abang masuk asasi. tapi aku lupa kakak abang aku tu pandai-pandai. bukan macam aku yang biasa-biasa. bila masuk terasa kerdil sangat diri ni. diorang ramai dari sekolah asrama. kalau sekolah harian pun diorang pandai-pandai. tapi aku bersyukur dapat roomate dan housemate yang care pasal aku. yang banyak tolong aku, nasihat aku. hahaha. bunyi macam dah lama je dok asasi padahal baru sebulan lebih. belum masuk dua bulan pun lagi. kadang-kadang aku tertekan sebab aku ni jenis lambat tangkap apa yang orang jar. aku jenis yang orang kena ajar aku banyak kali baru aku faham gila-gila. ajar sekali then aku belajar sendiri susah sikit. aku lebih kepada mendengar. aku baca sendiri baca kuat-kuat tapi tak faham tak guna. tapi kena fahamkan jugak. tapi kena ingat, belajar kerana ALLAH. kita berjihad. mencari ilmu ALLAH.

sekarang kat rumah. release stress dengan balik rumah. jumpa mak ayah. adik-beradik. main kucing tengok ikan. hahaha. satu je aku doa, supaya ALLAH berkati jihad aku dengan kawan-kawan. permudahkan urusan kami dan murahkan rezeki kami dengan kejayaan. aminn.

Thursday, March 9, 2017

Dear Diary 8

hari tu kawan adik datang rumah. belajar sekali. dengar adik ketawa dengan kawan-kawan dia rasa cemburu. cemburu sebab dia boleh senyum bergurau senda dengan kawan dia. aku? rasa macam tak ada siapa yang ingat aku. kawan sekolah lama masih contact. kalau jumpa memang seronok. tapi jarang mesej. kadang-kadang aku yang start dulu. ada je yang start dulu. lepas tu ada tengok gambar diorang hang out sama-sama. cemburu sangat. kawan dekat sini pun ada je lepak. aku rasa selalu. bila fikir rasa sunyi. sunyi sangat. macam aku ni bukan siapa-siapa. aku tau diorang hargai aku. diorang sahabat aku. tapi sedih. rindu nak jumpa dengan diorang. masa mula-mula pindah sini kalau ada pergi ipohmesti adik lepak dengan kawan-kawan dia dekat sana. aku ada sekali. itu pun alang-alang ada hal kat ipoh. memang seronok. jalan-jalan. beli air. siap beli gelang lagi. tak sama tapi tema sama. hello kitty. sepupu pun ada lepak dengan kawan-kawan dia. siap sambut birthday dia lagi. aku? diorang ada wish, kawan sini ada nyanyi. masa tengah makan kat pizza hut. time tu lagi dua hari hari jadi kawan. alang-alang sambut untuk aku lagi. takut lupa. aku faham. aku pun bukan jenis ingat hari jadi orang. kebetulan hari jadi aku time exam spm. kalau aku nangis pun tak guna. bukan diorang tahu pun. blog ni bukan ada siapa yang tahu. tapi aku harap diorang happy. kawan aku pun happy. masa pindah risau takut dia tak ada geng tapi dia ok je. dari dulu aku cop diri aku ni b****, tak pandai, tak bagus, jahat. tapi masa sedih je lah. aku selalu bandingkan diri aku dengan orang lain. nampak sangat aku tak bersyukur dengan apa yang Allah bagi. aku kena bersyukur. minggu depan dapat result. aku takut. ssebab aku mimpi dua kali ambil result. result aku teruk yang first. semua gred ada. aku dapat 1 A je. kali kedua 5A. aku jadi takut. biasa tekaan aku kalau untuk exam besar tepat dan kadang-kadang hampir. macam upsr. aku rasa aku dapat 3A dan memang aku dapat 3A. pt3 aku ingat dapat 4A je tapi dapat 6A. masa aku bersyukur walaupun 6A je. tapi sedih. aku tahu mak ayah aku hampa dengan aku. mana taknya. aku ni malas belajar. tak ulang kaji langsung. mana tak dapat result macam tu. lepas tu harap yangg gempak-gempak. memang tak lah. Allah bagi kejayaan sebanyak mana usaha seseorang. usaha aku sikit sebab tu aku takut. aku banyak main. aku tak nak tengok mak dengan ayah nangis sebab aku gagal. Ya Allah, jangan Engkau biarkan mak ayah aku menangis atas kegagalan aku. biarkan mereka menangis atas kejayaan aku. oleh sebab tu Ya Allah, Engkau berikanlah aku keputusan yang cemerlang dalam spm aku, keputusan yang mampu membanggakan mereka. aminn

Tuesday, March 7, 2017

Dear Diary 7

hari ni hari yang paling menyedihkan. aku gagal test jpj lagi T.T
dah dua kali gagal. DUA KALI!!! sedih yang amat. jalan raya dah lepas, litar tak lepas-lepas.
rasa macam nak besarkan jalan je. mungkin belum rezeki. Allah nak tarik rezeki. tapi jangan tarik rezeki mak ayah aku. itu je yang aku minta. tak nak susahkan diorang lagi. banyak keluar duit untuk aku. sedih bila teringat. selera pun tak ada. pagi makan seketul nugget. tu pun lewat. tengah hari setin air soya. pun alas perut. sekali bila gagal, terus hilang selera. tadi makan maggi sepaket tu pun tak habis. balik tadi terus menjahit tapi last-last jarum patah. jahit zip. uwah!!! stress aku. sebenarnya sebelum test kat litar tiba-tiba rasa tak sedap belakang. start dari situ rasa macam tak sedap hati. tapi selawat je. baca bismillah banyak-banyak. tapi itulah bukan rezeki nak dapat lesen lagi. masa first test tu pu pagi-pagi lepas subuh duduk sekejap lepas solat. pun rasa tak sedap hati. buat solat hajat mohon mudahkan urusan. harap-harap result spm tak mengecewakan. minggu depan je. berdebar rasanya. kawan pesan jangan fikir-fikir. aku ni cepat stress. hahaha. aku cepat risau je. suka fikir bukan-bukan. tapi stress aku mula tahun lepas. aku tak pernah cakap benda ni kat mak ayah aku atau family aku, just kat kawan baik dengan sepupu aku je. aku tak seronok belajar masa aku tingkatan lima. bukan lah sepanjang masa tapi kadang-kadang rasa lemah semangat. diorang pandai-pandai. aku ni biasa-biasa. aku nak sesuatu yang gempak tapi aku sendiri tak usaha. aku nak sebab aku nak mak ayah aku bangga dengan aku. puji aku. tapi aku sendiri hampa dengan diri sendiri. aku tak pernah bersyukur dengan apa yang aku dapat.  mungki itu sebab Allah tak bagi aku kejayaan. sebab takut aku lupa kat Dia. aku ni cuma anak yang sering menghampakan mak ayah. Ya Allah, kepadaMU aku meminta. Engkau berikanlah aku kejayaan supaya aku dapat mengukir senyuman di wajah ibu bapaku. sesungguhnya aku lemah untuk harungi semua ni. aku penat. sangat penat. aku sendiri penat menangis untuk diri sendiri. dari tahun lepas lagi. aku penat. aku cemburu. iri hati melihat kejayaan teman-temanku, kemesraan mereka. kadang-kadang aku fikir aku ni bukan sesiapa bagi diorang. aku just manusia yang tiba-tiba muncul. macam stranger bagi diorang. walaupun aku yang tak berapa nak mix dengan diorang. dan aku akui itu semua kesalahan dan kelemahan aku sendiri. aku teringin nak lepak sama-sama. main sama-sama. kongsi minat aku. tapi aku tak boleh. dan aku tak tahu kenapa. jujur aku cakap dengan adik beradik sendiri pun aku cemburu. walaupun layanan sama rata tapi aku rasa adik bradik aku yang lain lebih bagus dari aku. bukan rasa tapi memang ya. aku ni dah lah pemalas, masak tak reti. tolong itu ini pun malas. anak jenis apalah aku ni kan. 

Tuesday, November 15, 2016

Dear Diary 6

Habis sudah SPM untuk subjek teras....tapi teruk aku buat. Aku mula rasa stress. Macam mana kalau aku dapat teruk? Macam mana kalau tak dapat straight A? Straight A+ rasanya dalam mimpi...A campur2 atau tak ada A- pun ak bersyukur...ya Allah,bantu lah hambu-Mu ini😒

Sunday, July 10, 2016

Dear Diary 5

Good news!!! Aku dah tak kan post masalah aku kat sini!! Yeay!! Tepuk sikit πŸ‘πŸ‘πŸ‘ thanks sebab sudi layan stress saya yang tak seberapa. Doakan kejayaan saya dalam spm nanti.

Thursday, June 30, 2016

Dear Diary 4

Mungkin betul bila kita menulis dapat mengurangkan stress. Tapi smalam aku ada nangis. Tu antara cara aku menghilangkan stress yang berkesan. Bagi aku je lah, orang lain tak tau den. Hari ni feel better than yesterday. Hope it will continue for tomorrow and the next tomorrow. (Sorry kalau broken english).

Wednesday, June 29, 2016

Dear Diary 3

Malam ni aku share problem aku kat kakak...nasib tak keluar air mata...masuk yang tadi tak tau kali ke barapa aku nak nangis. Nangis ade sekali hari ni. Lain macam sungguh stress aku hari ni. Hormon tak stabil lah katakan. Kalau lah diorang tahu apa yang aku nak sebenarnya πŸ˜”