Thursday, March 9, 2017
Dear Diary 8
hari tu kawan adik datang rumah. belajar sekali. dengar adik ketawa dengan kawan-kawan dia rasa cemburu. cemburu sebab dia boleh senyum bergurau senda dengan kawan dia. aku? rasa macam tak ada siapa yang ingat aku. kawan sekolah lama masih contact. kalau jumpa memang seronok. tapi jarang mesej. kadang-kadang aku yang start dulu. ada je yang start dulu. lepas tu ada tengok gambar diorang hang out sama-sama. cemburu sangat. kawan dekat sini pun ada je lepak. aku rasa selalu. bila fikir rasa sunyi. sunyi sangat. macam aku ni bukan siapa-siapa. aku tau diorang hargai aku. diorang sahabat aku. tapi sedih. rindu nak jumpa dengan diorang. masa mula-mula pindah sini kalau ada pergi ipohmesti adik lepak dengan kawan-kawan dia dekat sana. aku ada sekali. itu pun alang-alang ada hal kat ipoh. memang seronok. jalan-jalan. beli air. siap beli gelang lagi. tak sama tapi tema sama. hello kitty. sepupu pun ada lepak dengan kawan-kawan dia. siap sambut birthday dia lagi. aku? diorang ada wish, kawan sini ada nyanyi. masa tengah makan kat pizza hut. time tu lagi dua hari hari jadi kawan. alang-alang sambut untuk aku lagi. takut lupa. aku faham. aku pun bukan jenis ingat hari jadi orang. kebetulan hari jadi aku time exam spm. kalau aku nangis pun tak guna. bukan diorang tahu pun. blog ni bukan ada siapa yang tahu. tapi aku harap diorang happy. kawan aku pun happy. masa pindah risau takut dia tak ada geng tapi dia ok je. dari dulu aku cop diri aku ni b****, tak pandai, tak bagus, jahat. tapi masa sedih je lah. aku selalu bandingkan diri aku dengan orang lain. nampak sangat aku tak bersyukur dengan apa yang Allah bagi. aku kena bersyukur. minggu depan dapat result. aku takut. ssebab aku mimpi dua kali ambil result. result aku teruk yang first. semua gred ada. aku dapat 1 A je. kali kedua 5A. aku jadi takut. biasa tekaan aku kalau untuk exam besar tepat dan kadang-kadang hampir. macam upsr. aku rasa aku dapat 3A dan memang aku dapat 3A. pt3 aku ingat dapat 4A je tapi dapat 6A. masa aku bersyukur walaupun 6A je. tapi sedih. aku tahu mak ayah aku hampa dengan aku. mana taknya. aku ni malas belajar. tak ulang kaji langsung. mana tak dapat result macam tu. lepas tu harap yangg gempak-gempak. memang tak lah. Allah bagi kejayaan sebanyak mana usaha seseorang. usaha aku sikit sebab tu aku takut. aku banyak main. aku tak nak tengok mak dengan ayah nangis sebab aku gagal. Ya Allah, jangan Engkau biarkan mak ayah aku menangis atas kegagalan aku. biarkan mereka menangis atas kejayaan aku. oleh sebab tu Ya Allah, Engkau berikanlah aku keputusan yang cemerlang dalam spm aku, keputusan yang mampu membanggakan mereka. aminn
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment